همین جوری که پرسه میزدم ، یکی از اون بچه های باحال سرش و از پشت خاکریز در آورد و گفت :
چیکار میکنی سید ؟! بیا تو میدون کارت داریم . ما هم که از خدامون بود . پریدیم وسط . خلاصه شدیم تخریب چی ...
فضای عجیبی بود .از این طرف صدای تیر و خمپاره . از اون طرف صدای زیارت عاشورای بچه ها . جاتون خالی .
آدم بدجوری یاد شهداء میفته .
شد نیلوفران خاکی ...
التماس دعا برا اون بچه هایی که دارن راه شهدا رو حفظ میکنن و همه بچه بسیجیا ...
.......

پی نوشت غمناک !!
شهادت آقام علی رو تسلیت میگم .
شب نوزدهم یکی از بچه های هیئت بعد از مراسم افتاد و پاشو رو به قبله دراز کرد و رفت ... یه فاتحه بخونی ثواب کردی ...